Opstaan na de scheiding

Wat was het fijn om weer te kunnen fietsen en wat rook het buiten toch lekker. Als ik niet zo verdomde goed wist dat het leven het eerste jaar na de scheiding geen pretje was, zou ik mezelf gelukkig wanen. Mijn blik viel op een gevelreclame: ‘De slaapwinkel’ en voor ik het wist probeerde ik onder toeziend oog van een gepassioneerde verkoper alle bedden in de winkel uit en kocht ik zomaar een boxspring met een prijskaartje waar ik mezelf in mijn stoutste huwelijkse dromen nog te goedkoop voor vond. Maar DIT was en is mijn nieuwe leven en in mijn nieuwe leven ZORG IK GOED VOOR MEZELF.

Tussen droom en daad van bovenstaand inzicht lag in de maanden na mijn scheiding de wet van het gezonde lichaam als voorwaarde in de weg en minstens één praktisch bezwaar. Op een dag kon ik niet meer opstaan. Ik was zelfs létterlijk  aan de grond geraakt. Mijn -Ooit -Groots(t)e- Liefde bleef aanvankelijk in ons huis wonen tot het verkocht werd en ik was met mijn boeken en wat kleding vertrokken naar een gemeubileerde woning. Daar versleepte de huisbaas na een tijdje bed, bank en nog wat huisraad naar elders en zo sliep ik ineens aan de grond. Nou ja, eerlijk: niet echt eraan of erop, maar met een matras ertussen. De werkwekker ging af, dus ik wilde overeind komen maar mijn rug gaf geen sjoege. De onrust die zich tot dan toe samen met de maatjes mea culpa om de kinderen en verdriet om wat was en is in mijn geest nestelde, had mijn rug veroverd en ingenomen. Mijn spieren weigerden dienst.

Totale verkramping. Op mijn zij draaien, daarna mijn benen naar de zijkant, op mijn knieën naar de kastdeur en van daaruit me optrekken kostte een half uur. Na een week kon ik, weliswaar met pijnstillers, wel weer op mijn fiets klimmen op zoek naar een beddenzaak.

Eindelijk slaap ik weer, soms zelfs twee uur achter elkaar zonder wakker te worden. En ’s ochtends kan ik weer opstaan. Dat gaat heel gemakkelijk vanuit mijn boxspring. Twee benen naar de zijkant schuiven en dan niet alleen met het linkerbeen, maar ook met het rechter uit bed stappen. Wat een heerlijk gevoel: beide voeten stevig op de vloer. Ik lig, zit en sta niet meer aan de grond. Zelfs mijn rug knapt ervan op.

Geplaatst in Blog