Alcoholista’s

Verbannen van Haarlem naar mijn broer in Nijmegen om redenen die er hier niet toe doen smeer ik mijn keel met een Grand Cru terwijl broer en ik melancholie smeden uit muziek. We draaien platen, spelen piano, zingen en Spotifyen. Ook Kees Torn komt voorbij met Drinklied. Op de achtergrond lallen Maarten van Roozendaal, Jeroen van Merwijk en zo nog wat heren mee; mannen op leeftijd die de alcohol als verdover de loftrompet toezingen. ‘Maar zoals drank meer kapot maakt dan je lief is maakt liefde meer kapot dan tegenop te drinken valt.’ Ach die mannen. Ze vervloeken de drank, ze vervloeken de giftige vrouwen en de liefde erbij: ‘Was will das Weib?’ Ze weten het niet. Ondertussen vlechten ze netten van hun old boys network om veel meer dan alleen het glazen plafond van het bedrijfsleven. Net als buitenzinnige seks bij de vrouw toebedeeld is aan de slet, de hoer, de sloerie, blijft ook overvloedig drankgebruik iets wat een vrouw niet past. Nee, dan de mannen: ze hijsen zich van een stuk in de kraag na het weekend moeiteloos in driedelig grijs de file in en na de Riesling tijdens de lunch en een borrel na het werk willen ze thuis de Wild Pig openen voor het vrouwtje, maar… droeve constatering: de fles is al half leeg. Ja… de vrouw is de weg kwijt. Ze drinkt namelijk. Soms zelfs meer dan hij, en ook als hij niet thuis is, kan het gebeuren dat de vrouw de wijnfles als limonade aan de lippen brengt. Compleet schandalig is het die beschonken vrouwen, de alcoholista’s. Al die mopperende mannen: ik zeg het eerlijk, ik ben ze beu. Deze blog gaat eigenlijk over iets heel anders, ik geloof over de liefde of het failliet daarvan. Maar dat doet er nu even niet toe.

Geplaatst in Blog